![]() | Indeks Rozpoznania |
Wspólnym rysem zaburzeń dysocjacyjnych czy konwersyjnych jest częściowa lub całkowita utrata normalnej integracji pomiędzy wspomnieniami przeszłości, poczuciem tożsamości, wrażeniami czuciowymi i kontrolą ruchów ciała. Wszystkie typy zaburzeń dysocjacyjnych mają tendencję do ustępowania po kilku tygodniach lub miesiącach, szczególnie jeśli ich początek był związany z ciężkim wydarzeniem życiowym. Bardziej przewlekające się zaburzenia, szczególnie niedowłady i zaburzenia czucia, mogą wiązać się z nierozwiązywalnymi problemami czy trudnościami interpersonalnymi. Zaburzenia te były wcześniej klasyfikowane jako różne typy "histerii konwersyjnej". Obecnie uważa się, że są one pochodzenia psychogennego i są ściśle związane w czasie z urazowymi wydarzeniami, nierozwiązywalnymi czy "nie do zniesienia" sytuacjami, czy też z zaburzonymi relacjami z otoczeniem. Objawy często są odbiciem wyobrażeń pacjenta o tym, jak przejawiałaby się choroba somatyczna. Badanie lekarskie i badania dodatkowe nie potwierdzają żadnej znanej choroby somatycznej czy neurologicznej. Poza tym utrata funkcji jest wyrazem potrzeb psychologicznych czy konfliktów. Objawy mogą rozwijać się w ścisłym związku ze stresem psychologicznym i często występują nagle. Kategoria ta obejmuje tylko zaburzenia funkcji somatycznych będących normalnie pod świadomą kontrolą oraz zaburzenia wyrażające się utratą czucia. Zaburzenia obejmujące ból i inne złożone doznania somatyczne, związane z czynnością wegetatywnego układu nerwowego, są klasyfikowane jako zaburzenia pod postacią somatyczną [zaburzenia z somatyzacją] (F45.0). Należy zawsze pamiętać o możliwości późniejszego pojawienia się poważnych zaburzeń somatycznych czy psychicznych.
Klasyfikacja ponadpodstawowa: F40-F48 Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną
Inclusive: konwersyjna:
histeria
psychoza histeryczna
Exclusive: symulowanie [świadome udawanie] (Z76.5)
Podklasyfikacja:
© Copyright CompuGroupMedical AG, GB telemed 2012, www.inmedea.com